Hallo allemaal vanuit druskininkai

Wij hebben mede door de pech de afgelopen week met de poolse spoorwegen moeten reizen. Dit is een ervaring opzich omdat het materiaal ongeveer 20 jaar achterloopt op dat in Nederland. Daarnaast is het personeel van de poolse spoorwegen nog een extra beleving.Door de pech hebben wij op zondag 24 mei van Bydgoszcz naar malbork gereisd. De eerste kennismaking met het personeel bij het loket blijkt al een voorbode want bijna niemand bij de poolse spoorwegen spreekt engels of duits. Dat betekent dat je met handgebaren en de paar woordjes pools die we reik zijn moet duidelijk maken dat we met fietsen naar malbork willen, wat uiteindelijk dan lukt. Daarna moesten we naar het perron waarvoor we een tunnel voor door moeten dus trappen af wat niet gemakkelijk gaat met zware bepakking. dus zochten we naar een alternatief. Dit was een gelijkvloerse oversteek van de perronnen over het spoor dit was echter afgesloten met een hek. Hierop vroegen aan een conducteur of die ons kon helpen. hij keek ons een fractie van een seconde aan en draaide toen zijn hoofd weer weg en negeerde ons volledig. Wat een chagarijn!Twee minuten later was er een vriendelijke conductrice die ons zo kon helpen en waar het geen probleem voor was. Wat een wereld van verschil tussentwee personen. Toen de trein arriveerde gingen we gelijk opzoek naar een fietscoupe eenmaal helemaal naar achter gereden bleek er geen te zijn. dan maar aan de conductrice vragen die ons weer helemaal naar achter verwees. twijfelend of we het wel goed hadden gezien gingen we van de voorkant van de trein, waar we inmiddels weer waren, helemaal weer terug naar achter en er bleek echt niks te zijn. Dit tegen de conductrice verteld en die zij dat de we dan maar voorin achter de locomotief onze fietsen moesten plaatsen, daarheen gereden en toen kwam haar norse mannelijke collega de trein uitgestapt die ons kenbaar maakte dat we toch echt achterin moesten zijn. Inmiddels ook niet meer wetend waar we moesten zijn we maar hulpeloos kijken op het perron gaan staan. Waarna detwee conducteurs hevig in het pools in discussie gingen(wij verstonden er geen woord van maar mimiek spreekt boekdelen. Dit leverde voor iedereen op het perron en in de trein eenmooi schouwspel op. We voelden inmiddels alsof we onderdeel waren van een poolstoneelstuk.We moeten wel eerlijk zijn wij hebben de meest onmogelijke fietscombinatie om in een trein te vervoeren, een ligfiets en een mtb met bobkar. Dinsdag 26 mei zijn wijper trein voor een stadsbezoek naar Gdansk gereisd.In het station in Malbork bleek nog eens hoe bereaucratisch Polen nog kan zijn hier zijn namelijkdrie lokkettendie we allemaal hebben gezien. de eerste bleek je alleen maar informatie in te kunnen winnen. De tweede was alleen voor intercity's. De laatste tenslotte moesten we hebben voor de regionale trein, hier kwam alleen pas na 10 miniemand achter zitten (kennelijk had ze pauze). Hier vragend naar kaartjes (wij begonnen al lichtelijk geirriteerd aan het gesprek) we ze ons op een trein die pas anderhalf uur later zou vertrekken. Wij maakten haar kenbaar dat we graag een eerdere verbinding wilden hebben. Hierop werd ze vrij gepiekeerd en rekende ons de prijs van 90 zloty. Voor de terugweg moesten we nog kaartjes halen in Gdansk en toen kostte het nog maar 20 zloty. We voelden ons lichtelijk afgezet 's ochtends.

Dinsdag 26 mei Malbork zonnig 23 graden

Vandaag Gdansk bezocht prachtige stad die naar de tweede wereldoorlog voor 95% was verwoest en hierna grotendeels weer is opgebouwd waardoor het een zeer oud lijkend centrum heeft. Bij terugkomst in Malbork was Jan's met smart verwachtte pakje er, de zitting van de ligfiets

Woensdag 27 mei Malbork regen 15 graden

'sOchtends in de regen de zitting van de ligfiets eropgemaakt. 's Middags Het zeer indrukwekkende kasteel 'de Marienburg' bezocht wat een van de grotere Kastelen is die wij hebben gezien (Huis 'Bergh' past er vijf keer in).

Donderdag 28 mei Malbork-Olztsyn 125 kmbuien 15 graden

Vandaag eindelijk weer fietsen. Nog steeds het afwisselende poolse landschap dan weer bos dan weer akkerbouw. Veel ooievaarswaar we in het begin bij deeerste paar stopten is het nu 'gewoontjes' geworden. Het laaste uur van de fietsrit regen en als toetje een zandpad naar de camping waardoor alles onder het zand komt te zitten.

Vrijdag 29 mei Olztsyn-Ukta99kmbuien 18 graden

Wederom weer veel van het mooie poolse landschap. Je krijgt veel bekijks onderweg met de rare combinatie die wij hebben. Bij supermarkten Wordt je regelmatin in het pools aangesproken meestal door zwervers(met alcohol adem). In olztsyn was Tom boodschappen doen en werd jan er door een aangesproken. Toen Tom terugkwam vroeg hij gelijk om geld. We hebben hem maar een muesli reep gegeven, want anders zou hij voor het geld toch alleen maar bier kopen.

Zaterdag 30 mei Ukta-Elk94 kmbuien 23 graden

In pisz was Tom net boodschappen aan het doen toen het begon te plenzen. Naar de italiaan aan de overkant gevlugd en daar beide pasta met frisdrank voor nog geen 6 euro gegeten. Na het eten klaarde het sterk op en hadden we voor 3-4 uur zon waarna dat ongenadig werd afgetrafd door een fikse onweers bui. Door het weidse poolse landschap kun je buienprachtig zien aankomen.

Zondag 31 mei Elk(rust/wasdag) 10 km plensbuien 23 graden

Vandaag gelummeld rondom Elk. De was gedaan, op een terrasje gezeten, balletje gestoten, schuilen bij een tankstation voor een wolkbreuk. Wat hebben we toch een slecht leven

Maandag 1 juni Elk-Stary Folwark 76 km zon/wolken 21 graden

Vandaag geluk gehad met de regen.Door een pauze een fikse bui ontlopen waarvan wij de stortregen en onweervanaf een afstand komden volgen.wederom (misschien wel tochniet zo afwisselend) het afwisselende landschap van bos, akkerbouw en weide. Wel komen we steeds meer meren tegen. 's avonds nog een wandeling gemaakt naar een prachtig op een schiereiland gelegen klooster.

Dindsdag 2 juni Stary folwark-Druskininkai 90 km zon en plensbuien22 graden

Vandaag via de achterdeur Polen verlaten. We zijn Namelijk over een zeer rustig onverhard bospad litouwen ingereden. Qua bebouwing verschilt het hier wel met Polen er zijn hier voornamelijk houtenhuizen. Daarnaast sta je er soms verbaast van hoe sommige auto's/bussen of vrachtwagens nog rijden bij ons komen die alleen nog in het openlucht museum voor. Door een regenbui nog een leuke ontmoeting met een Litouwse vrouw(75 jaar)in een bushokje gehad wat echt met handen en voeten communiceren is.

Groetjes,

Jan en Tom