We hebben met onze tocht inmiddels al een aantal dagen door Finland/Lapland gefietst. Hierbij is ons opgevallen dat in Lapland nog echt de ruimte is. In Polen en de Baltissche staten dachten we soms al dat we in the middle of nowhere zaten, Maar in Lapland is dat pas echt het geval. We hebben hier of een aantal wegen gereden waar je over 175km geen tot bijna geen inkoopmogelijkheden/campings tegenkomt. Dit houdt in dat je er soms niet aan ontkomt om wild te kamperen,wat soms echt survivallen is. De eerste nacht wild kamperen was ook gelijk onze eerste nacht in Finland kamperen. We waren al behoorlijk gebroken naar 2 maal een slechte nachtrust, in Tallinn al om 4 uur 's ochtends opgestaan om ons bezoek uit te zwaaien en wewilden vroeg de boot naar Helsinki nemen en de nacht die we in de nachttrein van Helsinkinaar rovaniemi moetsen doorbrengen op zit stoelen, omdat onze zuinige hollander Tom voor in totaal €40 wilde besparen door geen ligplaatsen te nemen.Inmiddels is hij erachter dat ligplaatsen toch wel zo fijn zijn. Toe we de dag na de treinreis zo'n 80km hadden gereden zijn we opz oek gegaan naar een kampeerplek. Deze hebben we gevonden op een niet meer in gebruik zijnde en vervallen camping, dus geen faciliteiten alleen een vuurplaats deze bleek later heel handig te zijn. We werden wel al gelijk een warm welkom geheten onze 'vrienden' kleine zwarte bijt vliegjes.Voor wie onze onbedekte en bezwete armen en benen een lekker hapje waren. Omdat er geen geen douches waren, moesten we ons wassen in de rivier stromend langs ons kampeerplek. Dit leverde nogmeer onbedekte lichaamsdelen op waar de plaaggeesten gretig gebruik van maakten.

Hierna was het tijd om te koken. Helaas was de zuiger van de brandstofpomp eraf geschoten. Tom was hier al ruim een 3 kwartier mee bezig geweest en telkens floepte de zuiger er af.Dus hoe een maaltje paste maken? Er was gelukkig een vuurplaats, waar we nadat we wat hout hadden verzameld een vuurtje konden maken. Toen het goed brandde er wat stenen hadden ingelegd, waren diena een 30 minutenzo warn dat we er met onze pannen erop een heerlijk pasta kon worden bereid. Nou ja je snapt hoelekker die pasta smaakte en het geeft je echt hetgevoel outdoor te zijn. 's Avonds vroeg (20.30 uur) de tent ingegaan om van de plaaggeesten af te zijn. ' s Ochtends tijdens het ontbijt waren onze vrienden ook weer op tijd aanwezig om ons gezelschap te houden.

Tijdens de fietstocht van die dag kregen we met een ander fenomeen te maken, de zogenaamde brommers. Het zijn bremzen (lijken op horzels) die een stukje huid kapot bijten en dan daaruit bloed zuigen. Zolang je genoeg snelheid hebt (heuvel af) dan heb je niet niet zoveel problemen. Maar als je de heuvel opgaat en je snelheid zakt tot zo'n 10 km per uur dan komen ze heel gezellig op je arm of benen te zitten. Het is dan zaak slaande om je heen je zwaar bepaktefiets in balans te houden.

Onze 2e wild kampeerplek (zaterdag (za 27/79 kwam heel onverwacht.. We hadden 's morgens besloten die dag zo'n 100 km te fietsen en dan een campingplek te zoeken. Maar na 100 km ging het zo goed dat we besloten in één keer (180 km)naar Inari te fietsen. Dat betekende dat we rond 23.00 uur op de plek van bestemming zouden aankomen. Op zich is dat geen probleem, i.v.m. de middernachtzon blijft het namelijk licht. Nadat we het ontbijt en lunch van de volgende dag hadden opgegeten gingen we vol goede moed verder om de avondrit te voltooien. Maar na deze pauze bleek Tom na zo'n 10 km pap in de benen te hebben en stond min of meer geparkeerd. Ja medefietsers zelfs Tom heeft zo zijn slechte fietsdagen. Daarop hebben we besloten maar van onze vervolgrit af te zien. Omdat er geen camping in de buurt was, hadden we al snel een plekje midden in het bos gevonden. Het was een mooie plek in het berkenbos vlakbij een moeras gelegen.maar niet alleen wij maar ook onze vrienden 'de muggen' waren op onze aanwezigheid gesteld. We hadden die dag ervoor twee petten met muskietengaas gekocht en die hebben we bij de tent opzetten maar gelijk in gebruik genomen. Dit om een beetje rust aan je hoofd te hebben, niet dat er in andere opzichten niet was. Deze met camouflagepetten leverden in combinatie met Jan zijn fel fluoriserende fietsjack wel een opvallende combinatie op. 's Avonds een kampvuur gemaakt in de hoop dat de muggen dat wat zou afschrikken, maar dat bleek niet het geval. De volgende morgen zijn we gelijk aan een stevige maaltijd begonnen. Omdat de ontbijt spullen op waren, moesten we aan denassi. De avond ervoor, tijdens de fietstocht, wilde we ons kooktoestel onderweg niet gebruiken, want we zouden die avond toch op de camping in Inari zijn.Daar konden we de nassi alsnog opmaken en de volgende morgen een vers ontbijtje halen.. Dus ging Jan die morgen de overheerlijk nassi opbakkenin de regen, die inmiddels gestaag naar beneden kwam. Wat verder ook een 'fijne bezigheid' is in de vrije lapse natuur is het doen van een grote boodschap (innormaal hollands gewoon poepen). Want als je broek naar beneden doet hebt je gelijk hele grote familie's muggen op je onbedekte vleesen in je anus neerstrijken.Tom zijn billen die toch al heel rood zijn als het gevolg van het fietsen, zijn nog verder opgetuigd. 'It has to be a very qiuck story' (citaat 'nooit meer slapen' W.F. Hermans, wat gaat over Lapland ) dat poepen op het moment. in het bos.

Dit verhaal ben ik nu aan het schriven aan het Inarimeer (zondag 28 juni)om 's nachts 00.15 uur met de zon die nog volop schijnt en me nog heerlijk verwarmt na al die mooie avonturen. Inmiddels is de temperatuur nog maar 10 graden ( woensdag 1 juli) en schijnt het morgen en overmorgen nog maar 5 graden te worden. Ja lezersvrienden, overigens bedankt voor al jullie leuke reacties, je hoort het goed terwijl de mussen bij jullie van het dak vallen moet wij morgen de handschoenen aan.

Tom

De etappeoverzichten:

Woensdag 24 juni Tallin- Helsinki zon en 25 graden en zo'n 20km gefietst.

Na de heerlijke (familie)dagen in Tallin, echt een prachtige stad, met de boot overgevaren in twee uur (7.30 - 9.30 uur) naar Helsinki. 's Nachts om 4.00 uur hadden we Ingrid, Rik en Vincent met een traan uitgezwaaid. In Helsinki de trein van 19.30uur naar Rovaniemi geboekt. Dus hadden we dag nog om wat rond te kijken, helaas konden onze fietsen niet stallen.Wat ons vooral bijgebleven is de prachtige groene stad waar je behoorlijk goed kunt fietsen en op veel plekken aande waterkant kunt zitten. Dat doen dan ook vele Finnen., met rijen dik voor een zwembad of massaal op de strandjes. De binnenstad heeft een heel gezellige groene wandelpromenade met gezellige jazz en bluesbandjes.De Finse spoorwegen is heel wat meer gewend dan de Poolse, want zonder problemen gingen onze fietsen erin en zaten in een prima trein. Volgende keer toch maar een ligcoupé, want slapen op bank valt niet mee . Op weg naar midzomernachtlicht.

Donderdag 25 juni Rovaniemi- Jääsko 85 km zon en 25 graden

8.00 uur uit de trein gestapt, boodschappen gehaald, bij touristinfo geweest voor o.a. campings en toen op pad.Tijdens het koffiedrinken hoorde ik (Jan) iemand telefoneren en de naam 'flevobike' te spellen.Bleek een Fin te zijn die zelf een ligfiets wilde gaan bouwen. De fietstocht ging over één lange weg (maar liefst 175 km naar Sirkka)door naald en berkenbossen. Wel wat eentonig, we hebben deze wegen ook al omgedoopt van de 'wegen der oneindigheid'. De avonturen van die avond hebben jullie al kunnen lezen.

Vrijdag 26 juni Jääsko-Sirkka 94 km zon en 26 graden

Het vervolg van de weg der oneindigheid, wat zeker ook hele mooi plekjs gaf te zien. 's Avonds kwamen we aan bij het grootste wintersportcentrum van Finland (berg van 500 meter hoog), maar met heel veel mogelijkheden.Voor 15 euro mooie camping met inclusief sauna. Jan is 's avonds nog de berg opgewandeld om de middernachtzon te aanschouwen.

Zaterdag 27 juni Sirkka-naar plek in the middle of nowhere zon/wolken 21 graden

's Nachts wat regen en onweer, maar 's morgens gelukkig droog. Als je het over uitgestrektheid hebt, ga dan hier eens fietsen. In geen tientallen km's kom je dorpen, laat staan autowegen.Op een lange 170km(40 km onverhard) weg midden door naald en berkenbossen. We werden op deze weg door heel wat brommers vergezeld, zie verhaal. Het is echt niet nadenken, je benen rondmalen en genieten van de rust en stilte. Onderweg zagen bij een koffiestop dat Pokka het koudste dorp in Europa is, 1999 - 51,4 grden.

Zondag 28 juni Middle of nowhere- Inari. 60 km Regen, wolken later zon 7 later 13 graden

*s Nacht was het gaan regenen en de temperaturen waren gezakt tot zo'n 7 graden. Een heuvelachtig parcours met in de 2e helft mooi vergezichten. Tom was nog steeds niet vooruit te branden, gelukkig voor hem een korte rit. Besloten om Inari een rustdag in te lassen, op een goede camping aan een heel groot meer.

Maandag 29 juni Inari 15 km gefietst/10 km gewandeld zon 21 graden

Je merkt echt dat de vakantie is begonnen, want die dag stroomde de camping vol met allerlei campers, fietser, motorrijders op weg naar de Noordkaap.Een prachtig Samimuseum(geschiedenis over de Lappen) bezocht en daarna een mooie wandeling naar een sami kerkje midden in het bos.

Dinsdag 30 juni Inari-Utjoski 127 km zon/wolken later wat regen 23 graden

Een prachtige rit door het steeds bergachtiger wordende landschap.De E-75 was nauwelijks druk, dus heerlijk fietsen, met uitzicht op de besneeuwde (Noorse) bergtoppen. 's Avonds kwamen aan op redelijke camping (12 euro) en ontmoette daar een Amerikaan van zo'n 58 jaar. Had o.a. een fietstocht door Japan en van Alaska naar Argentinië (8maanden) gemaakt.Wel een bijzondere man.

Nu gaan we op weg naar de Noordkaap, vooruitzichten, zo'n6 graden, noordenwind en kans op regen.Jullie horen van ons.

Tom en Jan